Pianorecital Nathalia Milstein

We zijn enorm verheugd dat de jonge sterpianiste Natahlia Milstein een recital in de Koepelkerk van Sappemeer komt geven. Op dit moment verovert ze de grote podia in de wereld. Nathalia (1995) komt uit een muzikale familie. Vanaf haar vierde jaar kreeg ze pianoles van haar vader Serguei. Later ging ze in Genève studeren bij Nelson Goerner en in Berlijn bij Sir András Schiff. Haar carrière kwam in een stroomversnelling toen ze in 2015 de eerste prijs tijdens de Dublin International Piano Competition won. Sinds die tijd treedt ze overal ter wereld op en zaterdag 19 oktober in de Koepelkerk van Sappemeer. Met het programma dat ze gaat spelen neemt ze ons mee de natuur in, maar wel vanuit het romatische hart. Centraal staat de Fantatsie in C groot van Robert Schumann. Een van de absolute meesterwerken voor piano solo. Misschien wel het mooiste stuk ooit geschreven voor piano, volgends Nathalia. Schumann schreef het eerste deel van de Fantasie in 1836, op een moeilijk moment in zijn leven, toen hij van zijn geliefde Clara Wieck gescheiden werd. Later dat jaar schreef hij nog twee delen. Hij was met enkele andere componisten gevraagd een compositie te schrijven ter promotie van een monument voor Beethoven in diens geboorteplaats Bonn. Ook Mendelssohn leverde een werk in. Met de verkoop van een aantal kopieën hoopten ze het monument te kunnen financieren.
In 1849 schreef Franz Liszt zijn Sonate in b klein – ook een meesterwerk – en voltooide deze in 1853. Hij droeg de sonate op aan Schumann. Het was zijn antwoord op diens Fantasie in C groot. Van Liszt speelt Nathalia de twee Concert Etudes omdat die ook over natuurbeleving gaan. De twee delen heten “Waldesrauschen” en “Gnomenreichen”. Het sluit mooi aan op het openingsstuk van de avond, genaamd Waldszenen. Schumann schreef het in 1848-1849. Het bestaat uit negen delen met als hoogtepunt deel zeven “Vogel als profeet”.
Het laatste stuk voor de pauze, ‘In de mist’ (In het Tsjechisch: V mlhách) is van van Leoš Janáček. Ook dit stuk past mooi in de natuurbeleving van het programma. Janáček schreef het in 1912 gedurende een zware periode in zijn leven. Kort daarvoor was zijn dochter Olga overleden en bij de Praagse Opera werden zijn operacomposities niet geaccepteerd.
Na de pauze begint Nathalia vriendelijk met de Arabeske van Schumann. Het is de opmaat voor het hoofdwerk van de avond: de Fantatsie in C.